Gene aynı yerden yazıyorum sana... Sen aynı yerde misin bilinmez.
Ayrılığımızın arkasından aylar geçti, geçiyor. Belki geleceksin diye
bekledim. Gelecek misin?
Giden unutulurmuş bİtanem... Ben
unutamadım, sonra çok ağladım, sensizliğe dayanamadım, sensizlikte
yandım. Sonra elime kalemimi alıp hep yazdım.
Kitaplığımda çok şiirlerim var, çok sevdaları anlatan yazılar...
Aslında sen unutulursun, gidenlerin hepsi unutulur ama ya yaşananlar...
Unutmaya çalışırken hatırlanan o anlar.. Sana bunları hatırlatıyorum
ben unutmasam da belki sen unutmuşsundur diye... Ağlamıyorum da artık
çünkü sen öğrettin bana gülmeyi, sen öğrettin bana hayatla alay
etmeyi... Bana o kadar şey öğrettin ki! Şimdi nasıl unutayım, kendime
baktıkça hatırlıyorum seni...
Şimdi seni çok özlüyorum çok... ama biliyorum sende unutmadın beni
gittiğin yerlerde... gözün de arkada olmasın sevdiğim beni bıraktığın
yerde yaşıyorum... Sensizlikte zor çekilmiyor ama bunu bile öğrettin
bana... Daha neler neler öğrettin... Tek başıma yaşayabileceğim bir
hayat bıraktın bana...
Sen bana güzelliği, doğruluğu bıraktın ve bir gün beni arasan aynı yolda bulacaksın.
Senden sonra ayakta durmakta zorluk çektim, farkındasın biliyorum ara
sıra yıkıldım. Şimdi ayakta durabiliyorum ama arada seni yanımda
istiyorum. Bir arıyor sesini duyuyorum. Sana bir defa da olsa sıkıca
sarılmak istiyorum. Dayanamayacağını söylüyorsun. Şimdi sensiz
yollardayım, gelmeyeceğini bilsem de beni bulunmayan bir dürüstlükle
sevdiğini ve hep seveceğini biliyorum....
Konu: Bıraktığın Yerde Yaşıyorum 
Perş. Tem. 31, 2008 2:38 am
utandim simdi ama 
