Bayırdaki Klise

Çocukluğumda ilgimi çeken ,bayırdaki kliseydi.

Biz kasaba çocuklarının oyun yeriydi. Demirden

pencereleri, ve küçük karanlık odaları, duvarda

fresk adı verilen Meryam ana figurlari ve bazı

arkadaşların gördüğünü idaa ettiği hayalet, ve

tabanda görülen kare ızgara hepimizin dikkatini

çekerdi nedense...Bazı çanak ,çömlek kalıntıların-

na da rastlardık. Kasabada, klisenin altında gizli

mahsen olduğu söyleniyordu. Babama bu kliseden

bahsettiğimde "oğlum sakın o kliseye gitme, orada

esrarengiz şeyler oluyormuş !" diye beni uyarırdı.

Duvar kalfası, İsmail'in oğlu, Hasan, kısa boylu,

esmer, kahve regi gözlü, çıkık çeneli, maceraya

düşkün bir çocuktu...Bizden birkaç yaş büyüktü,

bu yüzden ona "reis "diyorduk.

Okullar tatil olmuştu, temmuzun en sıcak günle-

rini yaşıyorduk, Kasabanın zenginleri deniz kıyısına

gitmiş, çoğumuzun babası işçi, memur emeklisi

olduğu için, bizim gibi çocukların tek oyun yeri

sokaklar, sahibi olmayan virane yerler , "boş evler"

ve bir de o eski kliseydi..

O gün hava açık ama çok sıcaktı. Tavuklar ,ve

horozlar, ve ev zağarları, sıcaktan rahatsız olduk-

ları için gölgelik yer arıyorlardı.

Hasan, bizi başına toplamıştı. Reisimiz olduğu

için, her hangi bir karar vermede, ilk söz sahibi

oydu. "Arkadaşlar, derede çimelim mi ? Yoksa

bayırdaki klisede gömü mü arayalım ?"dedi..

Makina kimyadan emekli Recep'in oğlu Yakup

"Bu sıcakta, aşağı özler çekilmez çocuklar, hem

neyle gideceğiz oraya, bisikletimiz de yok ki !"

diye karşı çıktı. Reis," Oylama yapacağım, öze

gitmek isteyenler elini kaldırsın !"dedi.."Ben ve

birkaç çocuk elimizi kaldırdık, saydı. Sonra kliseye

gitmek isteyenlar el kaldırdı. Yakup ve birkaç yağcı

arkadaş, kliseye gidelim diye el kaldırdı.

Sonunda, reisimiz ağırlığını koydu, çocuklar

"hurra !" diye tepeyi tırmanmaya başladı. Kayalar

çok yumuşak olduğu için, "rüzgar erezyonu nedeni

ile" ayağımızın altından kayıyordu. Kliseyi sarp ve

dik yere yaptırdıkları için, yapanlara kızıyorduk

Hasan, "Çocuklar dikkat edin ! Ayağınız kayarsa

aşağıya yuvarlanırsınız !" diye bizi uyarıyordu

Bir yandan sıcak, bir yandan boynumuzdan akan

ter, bir yandan başımızın üstünde vızıldayıp duran

eşek arıları rahat vermiyordu...En tehlikelisi de

Altınbaş adı verilen bircins iri arıydı...Küçük kaya

parçaları aşağı doğru yuvarlana yuvarlana düşü-

yordu. Yakup, "buralar Engerek yatağı !" dedi..

"Dikkatli olun..." Bazı arkadaşlar, utanmasa, geri

döneceklerdi. Şişman olan Haluk, ıhlıyarak, tısla-

yarak çıkıyor, içinden , Reise küfür ediyordu...

Korkak bir çocuktu bu. Futbol maçlarında ,tek

meşin top onda vardı. Almanya'dan, eniştesi

getirmişti bir yaz tatilinde...Atılan sert şutlar, kaleyi

bulduğunda gol oluyor, takımı çalıştıran Vehbi abi

" oğlum, bu kiloyla kalecilik yapamazsın ,biraz

boğazına dikkat et !" diye uyarıyordu.

Nihayet, bayırdaki klise tüm esrarengizliğiyle

görünmüştü. Taştan duvarları, iri kolonları ve sağ-

lam yapısıyla, yıllara meydan okumuştu bu klise.

Klisenin içinde,yabani otlar arasında yılan olduğu

söyleniyordu. Tabandaki demir kapağın altında

mahzen var deniyordu. Ahmet, göğsüne vurarak

savaşa hazırlanan Kızılderili reisi gibi, "çocuklar

ben, Yakup, birkaç çocuk aşağı mahzene ineceğiz

"dedi.."Bize birşey olursa, kasabadaki büyüklere

haber verin !"

Ahmet ,bana dönerek, " Necmi ,istersen sen de

gel dedi...Demir kapağı, birkaç çocuk , ıhlayarak

kaldırdık. Ve aşağıya, demir merdivenden inmeye

başladık. İndik. İçerisi kapkaranlıktı. Yanımıza niye

bir el lambası almamıştık. Bir birimize çarpmamak

için, el yordamıyla duvara tutunarak yürümeye

başlamıştık. İçerisinde bis bir koku vardı, bok

koksuna, yahut hayvan leşine benziyordu.

Pantolonumun paçasından kıpır kıpır eden birşeyin

soğukluğunu hissettim, ve birden "ah !" diye bağır-

dım, Çocuklar da korkmuştu. "Necmi ne oldu ?"

diye sordular. Bacağımı bir şey ıssırdı, çok fena

acıyor dedim. Yakup " Engerek yılanı var diyorlardı

demek doğruymuş...".."Bu yılan çok zehirli

hemen hastaneye götürmemiz lazım seni !"

Ahmet'tin ağzından tek bir söz çıkmıyordu..

Bacağım gittikçe şişiyordu, eğer serum vurulmazsa

hayatım sona erebilirdi..Ağlıyordum...Aşağıdan

yukarıya ancak merdivenle çıkılırdı. Ama, içerisi

zifiri karanlıktı, bu karanlıkta yukarı çıkmak imkan-

sızdı. Yukardaki çocuklar, "babalarımıza haber

verdiyse, onların gelmesini bekleyecektik çaresiz

Birden, bir el lambası tutuldu, biz çocuklar

"kurtulduk ! Kurtulduk !" diye sevinçten ağlıyorduk

Babam, elinde el lambası indi, ben acı içinde

kıvranıyordum. "Oğlum, ne oldu ?" dedi.."Bacağımı

birşey soktu baba !"dedim, şişiyor. Lambayı

tuttu baktı. " İki diş izi var, yılan olabilir !" dedi..

"Hemen kanatıp, zehirli kanı akıtmalı...

saol admin